Een van mijn meest favoriete momenten is wanneer ik weer naar bed kan gaan. Het voelt een beetje ongemakkelijk om toe te geven. En ik ben er vrij zeker van dat de oude ik mij hier heel hartelijk om zou uitlachen. Slaap is toch niet meer dan noodzaak om de volgende dag weer optimaal te kunnen functioneren? Er zijn zoveel dingen die je kan doen om je tijd te vullen, sporten, naar de film gaan, met vrienden afspreken. Waarom zou je dan uitkijken naar het slapen?
Terugkijkend denk ik ook wel dat de manier waarop ik vroeger mijn dagen vulde, op de lange termijn niet heel verstandig was. Ik was altijd druk en probeerde elke dag te vullen met afspraken en activiteiten.
Gelukkig kijk ik hier inmiddels anders tegenaan. Ik kan nu enorm uitkijken naar een dag zonder enige verplichtingen en plan die zelfs actief in. Ook ben ik er inmiddels achter dat goed slapen enorm veel meerwaarde heeft. Anders gezegd als ik slecht slaap, dan merk ik de effecten daarvan meteen.
Belang van slapen
Ik denk dat ik door mijn hersenletsel een deel van mijn veerkracht ben verloren. Voorheen kon ik na een slechte nacht puur op wilskracht de dag doorkomen. Maar tegenwoordig is het louter ‘willen’ niet meer genoeg. Vaker is die wilskracht een hindernis, aangezien ik verstandige keuzes (probeer) te maken over wat ik wel en niet kan doen. Mijn energieniveau bepaalt dan wat ik wel en niet kan doen en niet de vraag of ik iets wil.
Nu is mijn functioneren in grote mate afhankelijk van hoe ik heb geslapen. Gelukkig slaap ik de meeste nachten goed. Maar er zijn ook nachten waar het me niet lukt om in slaap te vallen. En om de een of andere reden blijft dit dan vaak niet bij een nacht. Wat tot de frustrerende situatie leidt waarbij je in bed ligt en wilt slapen, terwijl je klaarwakker bent en de uren een voor een voorbij ziet tikken.
Gevolgen van slecht slapen
En jammer genoeg, waren de afgelopen twee weken gevuld met dit soort nachten. In de hoop wat te kunnen bijslapen, ging ik (natuurlijk) ook eerder naar bed. Met als resultaat dat ik nog meer uren voorbij zag komen. Uiteindelijk val ik ergens in de vroege ochtend wel in slaap. Maar dan is het al te laat (ha woordgrap :)).
Vanaf het moment dat ik uit bed stap voel ik me niet volledig mezelf. Ik ben vermoeider (uiteraard :)), humeuriger en raak sneller geïrriteerd. Jammer genoeg realiseer ik me niet altijd dat dat komt doordat ik slecht heb geslapen. Na het opstaan raak ik afgeleid door alle dagelijkse dingen, zoals aankleden, ontbijten en naar het werk gaan. Voor je het weet zijn er twee of drie dagen verstreken en weet ik wel dat er iets niet helemaal klopt, maar weet ik niet waarom.
Dit keer kostte het me drie dagen om erachter te komen waarom ik me zo down voelde. Ik was niet meer de opgewekte ‘ik’ die positief probeert te denken, maar schoot steeds vol bij willekeurige nieuwsberichten, wond me op over (onzinnige) dingen en had zelfs medelijden met mezelf.
Het was dan ook een hele opluchting toen ik eindelijk het verband legde. Ik was nog steeds die ‘ik’, maar doordat ik slecht had geslapen functioneerde ik op een halflege batterij. Om weer mezelf te zijn moet ik gewoon een paar nachten goed slapen.
Het probleem vinden
Maar helaas lost dit natuurlijk nog niet het daadwerkelijke probleem op. Ik wist (en weet) nog steeds niet waarom ik slecht sliep. Het zou toch mooi zijn als hier een soort checklist voor bestaat. Als je niet kan slapen pak je de lijst erbij, kruis je af wat niet van toepassing is en vervolgens weet je wat je te doen staat. Maar helaas, ook die lijst ben ik nog niet tegengekomen.
Natuurlijk probeer ik wel de bekende trucs, het niet meer drinken van cafeïnehoudende dranken in de avond, een uur voor het slapen de computer of tv uitzetten en overdag even naar buiten te gaan. Dit is ongetwijfeld allemaal heel gezond, maar zorgde er bij mij niet voor dat ik sneller in slaap viel.
De volgende stap is het analyseren of ik iets had veranderd in de afgelopen dagen. Had ik mijn routines gewijzigd? Was ik te druk geweest? Maakte ik me ergens zorgen over? Heb ik veel te spannende series of films gezien?
Toch iets veranderd
Ik weet nog steeds niet wat de oorzaak was, maar desalniettemin ben ik zeer dankbaar dat ik inmiddels weer beter slaap. Hopelijk heb ik op de een of andere manier opgelost wat de oorzaak was. En ik kijk uit naar het bijslapen van alle gemiste uren.
Mocht ik nou straks toch weer wakker liggen, ach dan geeft het me opnieuw de kans om die checklist te maken. 🙂
Hoe zit het bij jou? Vind jij het moeilijk om in slaap te komen? Ben jij je er sneller bewust van als je slecht geslapen hebt? En weet je dan waar dit door komt?
