Ik had het vorige week al aangekondigd, na veel denk- en leeswerk heb ik een beslissing genomen. Het is tijd om het vertrouwde achter me te laten en weer te gaan leven. Jawel, volgend jaar laat ik een droom in vervulling gaan. *tromgeroffel* Ik ga weer reizen!
Toeval of geluk
Toevallig (of gelukkig) loopt mijn contract dit jaar af. Hierdoor was het de hoogste tijd om eens bij mezelf na te gaan wat ik nou wilde.
Het schrijven van dit blog en het lezen van de reacties heeft me mede doen beseffen dat ik niet leef om te werken, maar werk om te leven. Dat je bij het maken van keuzes, je eigen welzijn als uitgangspunt moet nemen. Jij bent immers ook degene die met de consequenties van die keuzes moet leven.
Daarom heb ik besloten om iets te gaan doen wat ik eigenlijk al jaren wilde. Namelijk voor een langere periode te gaan reizen. Of, om precies te zijn, in zes maanden letterlijk rond de wereld te gaan.
Ver voor mijn ongeluk was ik al begonnen met het sparen voor een nieuwe reis. Het feit dat mijn contract afloopt en de ontdekking dat ik niet meer in een stad wil wonen, leek dan ook het ideale moment om die reisdroom waar te maken.
Werken met hersenletsel
Nadat ik mijn revalidatie had afgerond en bezig was met re-integreren, was ik vooral heel blij dat ik een baan had gevonden. Dat iemand mij ondanks mijn hersenletsel in dienst wilde nemen en ik op mijn oude niveau kon werken. Ik wist wel dat het werken mij heel veel energie zou kosten, maar daar koos ik bewust voor.
Ik wilde ontdekken waar mijn grenzen lagen. Ontdekken of ik nog een vergadering kon bijwonen, een presentatie kon geven of op een kantoor met anderen kon werken. Ik heb dan ook veel geleerd en ontdekt dat ik ook heel veel kan. Helaas, heb ik ook ontdekt dat alles met een prijs komt. Hoe meer prikkels, hoe korter de deadline of hoe ingewikkelder een opdracht, hoe meer energie het kost.
Het werken bepaalt daarmee mijn ritme. Wanneer ik vrij ben, ben ik voornamelijk aan het rusten of slapen. In het weekend heb ik ongeveer drie uur ‘over’ om met vrienden af te spreken. De overige uren zijn nodig om mijn batterij weer op te laden voor de volgende werkweek.
Na bijna drie jaar zo geleefd te hebben, begint deze verdeling tussen werk en privé mij te benauwen. Ondanks dat ik veel voldoening uit het werk haal en super leuke collega’s heb, is dit voor mij geen houdbare situatie. Ik wil meer doen dan alleen werken en rusten. Ik wil weer leven.
Durven je dromen waar te maken
Door dit hele hersenletsel avontuur ben ik me veel bewuster geworden van de kwetsbaarheid van het leven. In een oogwenk kan alles veranderen. Waarom zou je leuke dingen dan steeds weer voor je uitschuiven?
Toen ik had besloten om daadwerkelijk te gaan reizen, was het alsof er een last van me afviel. Ik nam de controle over mijn leven weer in eigen hand en kreeg weer zin in een toekomst.
Betekent dit dat het een zorgeloos iets is? Nee, zeker niet. Ik sta nu al doodsangsten uit bij de gedachte aan lange vliegreizen en drukke vliegvelden. Maar ik heb met mezelf al in het begin afgesproken om mijn hersenletsel nooit als excuus te gebruiken om iets niet te doen.
Ik wissel straks een leven met vastigheid en ritme op voor heel veel onzekerheid. Wat natuurlijk weer leidt tot twijfels. Kan ik het allemaal wel aan? Hoe doe ik het als mijn support system straks een andere kant van de wereld zit? Vind ik straks nog wel een baan en een woning?
Elke keer als ik merk dat ik dit soort gedachten krijg, dan stop ik mezelf. Ik haal diep adem en probeer me bewust te worden van het moment. Van de geur van koffie, het gevoel van zonlicht of het geluid van de bladeren in de wind. Ik ga een droom doen uitkomen, daar wil ik me op richten. Natuurlijk zal ik daarbij rekening moeten houden met mijn beperkingen, maar dat zijn de details. Het belangrijkste is dat ik iets ga doen waar ik gelukkig van wordt.
De komende vier maanden ben ik nog aan het werk en moet er een hoop geregeld worden. In januari ga ik dan mijn huis leeghalen en inpakken. Vervolgens begint in februari het avontuur met de eerste lange vliegreis naar Sri Lanka.
Ik kijk er in ieder geval al naar uit!
Wordt vervolgd…
Tips of vragen? Ik lees ze graag in de reacties hieronder!
