Deze week ben ik eindelijk begonnen met het inpakken van mijn huis. Iets waar ik stiekem al een aantal weken naar uitkeek, al weet ik niet precies waarom. Misschien omdat ik eindelijk een excuus heb om dingen weg te doen, of misschien omdat het de volgende stap is richting het reizen. Hoe dan ook, deze week kon het grote inpakken beginnen.
Overvloed aan spullen
Al vrij snel kwam ik erachter dat mijn inpak-verwachtingen niet helemaal overeenkwamen met de werkelijkheid. In mijn dagdromen zag ik mezelf namelijk snel en besluitvaardig alles netjes inpakken. Zo’n groot huis heb ik niet, dus ik dacht dat het inpakken een kleine klus zou zijn.
Maar helaas. Inmiddels ben ik erachter dat je (veel) meer spullen hebt dan je denkt. Pas wanneer je over elk papiertje en aandenken een beslissing moet nemen (houd je het of niet), kom je erachter hoeveel spullen (of soms zooi) je hebt. De meest onschuldige la blijkt opeens tjokvol beslissingen te zitten. Die beslissing is nog maar het begin. Vervolgens moet je de spullen inpakken, doneren, recyclen of weggooien.
Al bij de eerste kast kwam ik erachter dat ik veel te makkelijk over het hele inpakken had gedacht. Overal kwam ik spullen tegen die ik allang vergeten was of al een tijdje kwijt was. Helaas maakte dit de keuze tussen houden of wegdoen niet makkelijker.
Een ding is zeker, ik ben heel erg blij dat ik ruim drie weken de tijd heb om alles in te pakken. Met die eerste drie dagen inpakken heb ik wel al vijf lessen geleerd.
Inpakken is hard werken
De eerste les die ik leerde was dat inpakken hard werken is. Ik dacht dat ik gewoon mijn verstand op nul kon zetten en spullen in een doos kon doen. Maar wanneer het jouw spullen zijn en je het uitpakken zo makkelijk mogelijk wil houden, helpt het wel als je nu al keuzes maakt. Wat houd je en wat niet. Al die beslissingen kosten verrassend veel energie. Na twintig minuten inpakken is mijn hoofd er dan ook klaar mee en is het tijd voor een pauze.
Plannen helpt
Nu heb ik een vrij klein appartement, maar toch was die eerste dag best overweldigend. Want waar ga je beginnen en welke logica of systeem wil je hanteren? Na twee dagen aanmodderen besloot ik het mezelf makkelijker te maken. Bij het opstaan koos ik drie plekken om die dag in te pakken. Een la, de kledingkast en een grote mand bijvoorbeeld. Samen met alle pauzes vormde dit mijn nieuwe werkdag. Het gaat niet snel, maar zo houd ik het wel vol.
Houd een einddoel in gedachten
Ik blijf het lastig vinden om dingen weg te doen. Vooral als iets een cadeau was of wanneer ik denk het in de toekomst nog te kunnen gebruiken. Maar ja, ik wil niet meer dozen verhuizen uit een soort misplaatst schuldgevoel of ‘voor het geval dat’. Om dingen makkelijker weg te kunnen doen, denk ik aan mijn (uiteindelijke) einddoel. Aan hoe ik mezelf graag in de toekomst zie wonen. In mijn geval is dat ergens in het groen, in een zelfvoorzienend tiny huis op wielen. Of dat ooit werkelijkheid wordt weet ik niet, maar het helpt me wel om dingen weg te doen.
Loslaten is fijn
Als je dan uiteindelijk besluit om dingen weg te doen, word je gelukkig ook beloond met een gevoel van opluchting. Dat is in ieder geval mijn ervaring. Blijkbaar heb ik het excuus van een verhuizing nodig om eens gronding door mijn bezittingen te gaan. Iets wat ik hopelijk in de toekomst kan veranderen. Waarom zou ik immers spullen houden die me niet gelukkig maken?
Neem de tijd en accepteer hulp
Ik ben blij dat ik hier tijd voor heb vrijgemaakt. Vooral omdat je naast het inpakken ook je administratie moet bijwerken, bijvoorbeeld je adreswijziging doorgeven aan allerlei instanties. Werk zat zo’n verhuizing. Voor de komende weken heb ik nog een flinke actielijst. Gelukkig krijg ik ook veel hulp, het accepteren daarvan is weer en hele les op zich.
Natuurlijk gelden deze lessen ook als je geen hersenletsel hebt. Maar ik kan alleen vanuit mijn ervaring spreken en tsja, dat hersenletsel maakt het geheel helaas niet makkelijker. Gelukkig heb ik de tijd en ach, als ik mezelf voor al die aanpassingen beloon lukt het vast om hier ook een leuke ervaring van te maken. 🙂
Wat zijn jouw verhuiservaringen? Heb jij nog tips of lessen?
