Ik wil altijd nieuwe dingen proberen. Hoewel, niet zozeer nieuwe dingen, maar dingen die ik sinds mijn hersenletsel (nog) niet heb gedaan. Toen de kans zich aandiende om twee dagen mee te lopen met een vrijwilligersproject in Sri Lanka, hoefde ik daar ook niet lang over te denken.
Oud vs nieuw leven
In mijn oude leven heb ik twee keer tijdens de zomervakantie een vrijwilligersproject in het buitenland gedaan. Sinds mijn hersenletsel ben ik echter langzaam tot de overtuiging gekomen dat dit niet langer mogelijk is. Voornamelijk omdat het ‘normale’ dagelijkse leven in Nederland al zo zwaar is.
Nu is het reizen om de een of reden lang niet zo vermoeiend als een normal werkweek. Dat is ook een van de reden waarom ik zo graag reis. Om weer even te kunnen voelen dat ik leef en weer te van dingen te kunnen genieten.
Toen ik hier dus de kans kreeg om de projecten te bezoeken, greep ik die met beide handen.
Ik ben niet alleen super geïnteresseerd in het werk van deze NGO, ik ben ook heel benieuwd hoe de ‘nieuwe ik’ daarop gaat reageren.
Give a Fig
Deze vrijwilligersprojecten worden gedaan door Give a Fig. Deze organisatie is in Sri Lanka begonnen als een non-profit uit de UK en strategie nu ook in Sri Lanka geregistreerd als NGO. geregistreerd.
Tweeëneenhalf jaar geleden zijn ze begonnen op scholen en in dorpen met het geven van Engelse les, het bouwen van onder meer toiletten en het inkomen van de mensen te vergroten, onder meer door toerisme.
Mijn ervaring
En zo vond ik mij in de rol van assistent tijdens de engelse les aan kind-monniken en kinderen uit het dorp.
Buiten in de schaduw (heel belangrijk) werd op een whiteboard het gebruik van vraagwoorden, zoals ‘hoe’ en ‘waar’ uitgelegd. Aan de woordeschat en spelling werd gewerkt door spelletjes als pictionary en galgje. Wat me opviel was het enthousiame van de kinderen en het belang dat de volwassenen hechten aan engelse les voor de kinderen.
Na drie uur in het middelpunt van de belangstelling te hebben gestaan was mijn hoofd zeker moe. En tijdens de terugreis lukte het ook niet meer om volledige zinnen te maken. Maar, na een douche en een korte pauze kon ik er wel weer tegenaan. Niet alleen was het een bijzondere ervaring om in een piepklein dorpje in het engels pictionary en galgje te spelen, het was me ook verassend goed afgegaan.
De dag erna was de engelse les bij een youth center in de stad. Op het programma stond het onderwerp rijmen en dichten, wat in het engels toch nog net iets meer denkwerk vraagt. Hier werd de les afgesloten met scrabble en ook hier werd enthousiast meegedaan.
Aangezien deze les korter was en minder ver weg, ging dit nog beter! Ik vond het dan ook een super leuke ervaring. Niet alleen om buiten de gebaande paden te komen, maar ook om mensen (een heel klein beetje in mijn geval dan) te helpen en te zien hoe blij ze met je zijn.
Reis tip
Het hostel waar ik verbleef is het Fig and Gecko hostel. Ze zijn sinds september open om onafhankelijk te worden en het werk van de non-profit en NGO te ondersteunen. Door hier te verblijven steun je dus ook nog eens goed doel. Dat is nog eens een win-win situatie.
Dus mocht je ooit in Sri Lanka zijn, bezoek dan het Fig and Gecko hostel in Anurudhapura. En voor het geval het binnen je mogelijkheden ligt, dan kan je ook meedoen als vrijwilliger.
Wat ik meeneem
Deze ervaring heeft me geleerd dat ik meer kan dan ik denk. Ook heb ik me wederom gerealiseerd hoe dankbaar ik ben voor het simpele feit dat mijn wieg in Nederland stond.
En wie weet, ga ik ergens in de toekomst daadwerkelijk nog eens meedoen met een vrijwilligersproject in het buitenland.
Voel jij je ook beter op vakantie? Hoe goed kan jij inschatten of je iets wel of niet kan? Kan jij meer thuis of op reis?
Wat fijn dat je merkt dat je op reis minder vermoeid bent dan in het ‘normale’ dagelijkse leven, met werk. Misschien omdat je nu helemaal zelf kunt bepalen wat je wel of niet doet? En geweldig dat dit vrijwilligerswerk werkte!
Absoluut! Ja, dat is voor mij nu de grote vraag. 🙂