Terug naar het dagelijks leven met een paar aanpassingen

Na zes geweldige maanden op reis, is het tijd voor een andere (grote) verandering. De verandering naar weer een ‘normaal’ dagelijks leven thuis.

Wat natuurlijk direct de vraag oproept wat een normaal dagelijks leven is. Vergeleken met zes maanden geleden is er namelijk wel heel veel veranderd.

Blijvende verandering?

Zo weet ik dat ik nu veel meer kan. Zowel fysiek als mentaal. Ik heb nu aan den lijve ondervonden dat ik bijvoorbeeld langer dan een uur kan wandelen, vier uur lang een auto kan besturen, naar de bioscoop kan of een hele dag omringt kan zijn door mensen.

Maar dat was op reis. Hoe gaat dit straks hier? Ik weet namelijk niet waarom ik opeens zoveel meer kon. Was dat omdat ik verder geen enkele verantwoordelijkheid had? Was dat omdat ik niets hoefde en ik kon doen en laten wat ik wilde? Was het omdat ik niet hoefde te werken en me niet mentaal hoefde in te spannen? Of waren er nieuwe verbindingen in mijn hersenen?

Op dit moment weet ik het niet, maar de tijd zal het leren. Ik hoop natuurlijk wel heel erg dat deze vooruitgang toch op z’n minst gedeeltelijk, blijvend is.

Wat ik wel weet

Deze ervaring heeft me in ieder geval hernieuwde hoop en geloof gegeven. Hoop dat dingen echt beter kunnen worden. Dat met heel veel kleine stapjes en een dosis geduld er echt verbeteringen mogelijk zijn. Ook durf ik nu weer te geloven in mijn lichaam en mijn mogelijkheden. In plaats van bij voorbaat al te denken dat ik iets niet kan, ben ik nu eerder geneigd om het op z’n minst te proberen.

Hierdoor sta ik een stuk positiever in het leven. In plaats van een eindeloze cirkel van werken en slapen, is de toekomst opeens weer gevuld met mogelijkheden. Ineens heb ik weer zin om nieuwe dingen te proberen.

Ik realiseer me nu ook wel, hoe hard ik dit nodig had. Mijn leven voor deze reis bestond uit werken, rusten en slapen. Hierdoor vond ik het een stuk lastiger om positief in het leven te staan en met vertrouwen naar de toekomst te kijken. Met alleen werken, rusten en slapen haal ik namelijk weinig plezier uit het leven. Daarom was het daadwerkelijk weggaan en alles achter laten voor mij een manier om mezelf weer te vinden. Om erachter te komen wat ik nu eigenlijk wel en niet kan, om mezelf, maar vooral het leven, weer leuk te vinden.

En gelukkig is dat dus gebeurd. Nu weet ik dat ik enorm bevoorrecht ben dat ik dit kon doen. Ik ben hier dan ook intens dankbaar voor en wil mijn best doen om hierop voort te bouwen. Om niet weer terug te vallen in mijn oude ritmes en gewoontes. Nee, ik kies ervoor om te veranderen.

Nieuwe gewoontes

Een van de verschillen tussen reizen en het leven thuis, is dat ik veel actiever was op reis. En we weten allemaal dat bewegen gezond voor ons is, zowel voor onze lichamelijke als geestelijke gezondheid. Daarom wil ik nu proberen om elke dag tenminste 5 km te lopen.

Wat ook anders was, was dat ik op reis elke dag nieuwe dingen zag of nieuwe ervaringen opdeed. Nu is dit wat lastiger als je niet fysiek naar een andere locatie gaat, maar ik dacht dat creatief zijn misschien eenzelfde effect kan hebben. Nu deed ik vroeger vrij weinig creatiefs , maar ook dat is iets dat kan veranderen.

Aangezien ik geen idee heb over wat ik leuk vind of waar ik goed in ben, ga ik de komende tijd verschillende dingen proberen. Zo ga ik een jurk te maken, een standing desk te bouwen, gitaar leren spelen en heb ik spray verf, boetseerklei, wol en kleurpotloden gekocht. Met zoveel keuze, moet er toch iets tussen zitten waar mijn creatieve brein enthousiast van wordt.

Nu ik dit zo opschrijf zie ik meteen een grote valkuil opdoemen, honderd dingen tegelijk willen doen en uiteindelijk niets afmaken. Ik leg mezelf dus hierbij de regel op om maar aan een project per dag te werken.

Ik weet niet wat de nabije toekomst mij gaat brengen of wat ik ga leren over mezelf. Maar ik kan er in ieder geval voor zorgen dat het een avontuur wordt!