Vijf stappen voor als de realiteit je een time-out geeft

Een van de zekerheden van leven met hersenletsel is de onzekerheid. Wordt het een goede dag? Kan je doen wat je had gepland? Hou je energie over?

Super fijn natuurlijk als je merkt dat je veel meer kan dan je dacht, maar het kan uiteraard ook de andere kant op gaan.

Omschakeling

Op reis had ik hier niet zo’n last van. Ik had immers geen verplichtingen en kon gewoon doen waar ik zin in had. En dat betekende dat de goede dagen in overvloed waren. Inmiddels ben ik echter weer aan het werk en dat betekent dat een groot deel van mijn energie daar voor nodig is. Ik ben er dan ook achter dat mijn grenzen hierdoor nu weer wat dichterbij zijn komen te liggen.

Iets waar ik zaterdagochtend weer aan werd herinnerd.

Ik moest namelijk boodschappen doen. Niet mijn favoriete bezigheid, maar boodschappen doen voor elf uur was prima in de wijk waar ik eerst woonde. Dat was de perfecte tijd, wanneer de meeste vakken gevuld waren en de meeste mensen nog thuis waren.

Grenzen bereiken

In deze nieuwe wijk bleek dat echter anders te zijn. Zaterdagochtend was spitsuur. Mensen, karretjes en drukte maakten dat ik mijn grenzen in hoog tempo voelde naderen. Geduld en tolerantie werden steeds lastiger.

Mensen die nog naar hun geld moest zoeken bij de kassa of die het concept van in de rij staan niet leken te begrijpen, waren de spreekwoordelijke druppel. Jawel mijn inlevingsvermogen en vriendelijkheid vlogen het raam uit en frustratie en boosheid bleven achter.

Ik wilde alleen nog maar zo snel mogelijk de winkel uit en naar huis. En de rest van de dag stond dan ook in het teken van het opladen van mijn batterij.

Die zaterdagochtend was mijn reality-check. Hoe goed het ook ging de laatste maanden, ik heb nog steeds hersenletsel en als het allemaal teveel wordt, dan lukt het niet meer om te zijn wie ik wil zijn.

Stappenplan voor een geforceerde time-out

Ik heb weer een les geleerd dus. Maar goed, ik wil me niet focussen op dingen die ik niet kan veranderen. Waar ik echter wel invloed op heb, is hoe ik hier mee omga. En dus was het tijd om hier eens wat beter over na te denken. Hoewel het verre van baan doorbrekend is, heb ik nu wel een handig stappenplan voor wanneer de werkelijkheid zwaarder is dan verwacht oftewel voor wanneer de realiteit je een time-out geeft.

1. Laad je batterij op
   Trek je even terug van de wereld en doe wat goed voelt. In mijn geval liggen in een donkere kamer tot ik me weer wat beter voel.

2. Wees lief voor jezelf
   Als je merkt dat je jezelf veroordeelt draai je gedachte bewust om. “Ik kan niet eens naar de supermarkt” wordt dan “na een werkweek ben ik gewoon op zaterdag het huis uit gegaan en was moedig genoeg om naar een supermarkt te gaan waarvan ik de indeling nog niet ken!”.

3. Zoek comfort
   Trek lekkere losse en zachte kleren aan en zorg dat je thee en iets lekkers binnen handbereik hebt.

4. Focus je op wat leuks
   Je moet toch wachten tot je batterij weer wat meer kan hebben, dus probeer iets te doen waar je je goed van gaat voelen. Een grappig filmpje, een fijne serie of iets creatiefs waarbij je niet al te hard hoeft na te denken.

5. Groei en leer van je ervaringen
   Als je je weer wat beter voelt, bedenk een strategie voor de toekomst. Kan je hier iets van leren? Wat kan je in de toekomst anders doen? En bovenal, geef jezelf een nieuwe kans en durf weer een nieuwe poging te wagen.