
Ken je dat gevoel dat je vast zit? Vast in patronen en gewoontes, die je leven veel te veel bepalen? Ik gok dat de meeste mensen dit gevoel wel eens in hun leven hebben gehad. De vraag is dan natuurlijk; wat doe je dan? Wat doe je wanneer je je realiseert dat je al een hele tijd het gevoel hebt vast te zitten? Wat kan je doen zodat je weer het gevoel krijgt dat jij je leven leidt, in plaats van dat het leven jou leidt?
Een oplossing vinden
Want uiteindelijk is ons dagelijks leven het resultaat van de acties en keuzes die we zelf hebben gemaakt. Nu hebben we natuurlijk niet overal controle over, maar waar we wel controle over hebben zijn onze gedachten en acties. Wanneer we het gevoel hebben vast te zitten in ons leven is het misschien tijd om deze te heroverwegen. Om op zoek te gaan naar welke aanpassingen mogelijk zijn. Om de ruimte te vinden die er misschien al lang is. Op zoek te gaan naar de mogelijkheden om dingen anders te doen. Of misschien nog een stap verder, om hulp te vragen of hoe een ander er tegen aan kijkt. Ja, dat zou een verstandige aanpak zijn. En niet alleen verstandig, waarschijnlijk ook een stuk doeltreffender om daadwerkelijk een verschil te maken.
Ik zou heel graag willen zeggen dat ik dit heb gedaan. Maar helaas. Dit is weer zo’n gevalletje van weten hoe het moet, maar toch kiezen voor de makkelijke manier. In dit geval was dat het probleem negeren en te leven in het moment.
De aanleiding
De overgang van vakantie naar het dagelijks leven was dit jaar wederom een stuk zwaarder dan verwacht. Het leven op vakantie betekent dat ik me veel minder beperkt voel en veel vrijer en gelukkiger. Om dan terug te gaan naar een leven waar ik weer veel meer bij moet slapen en alles zorgvuldig moet plannen, maakte dat ik me gevangen voelde. Gevangen en vast in beperkingen de me ervan weerhouden het leven te leven dat ik wil. Jammer genoeg weet ik ook nog steeds niet wat het precies is dat het maakt dat vakanties zoveel beter gaan. Of aan welke knoppen ik kan draaien om het dagelijks leven iets dichter bij het vakantie leven te brengen.
Wat ik wel wist, was dit ik het had gehad. Ik was het zat om steeds maar alles te moeten afwegen, op vrije dagen drie keer extra naar bed te gaan en een timer te zetten op sociale afspraken. Mijn geduld was op en ik had steeds vaker het gevoel vast te zitten.

Opstandig zijn
Er moest iets veranderen en, ik heb het aan het begin al verklapt, dit keer was het de verstandige keuzes die de deur uit gingen. De tijd van verstandige en redelijke keuzes was geweest. Ik wilde gewoon weer leuke dingen doen. Niet over een week of maand, maar nu.
En dus negeerde ik in het weekend al mijn grenzen. Ik ging uit eten, lunch, uit voor drankjes, zat uren te kletsen en ga zo maar door. Ik voelde weer dat ik leefde. Nou ja in het weekend dan, aangezien er natuurlijk ook een prijs zat aan dit gedrag.
Hoofdpijnen, moeilijk uit de woorden komen, concentratieproblemen, mentale vermoeidheid, en meer.
Toch heb ik geen spijt van deze keuzes. Was het een verstandige reactie? Nee, zeker niet en ik kan ook niet zeggen dat ik dit anderen aanraad.
De disclaimer
Te vaak of te ver over je grenzen gaan kan immers ook verkeerd uitpakken. Het is ooit bij mij uitgelegd aan de hand van een elastiekje. Vergelijk je hersenen en de bijbehorende beperkingen met een elastiekje. Je kan een elastiek maar beperkt uitrekken, waarna het weer terug keert naar de normale vorm. Als je echter te vaak of te hard een elastiekje rekt, kan het breken. Je hersenen te zwaar belasten kan dus ook leiden tot verlies aan mogelijkheden. En ik was me zeer bewust van het feit dat ik een gok nam, wanneer ik weer besloot mijn grenzen te negeren.
Gelukkig heb ik na een aantal weken geleerd om een weekend met minder regels op zijn minst af te wisselen met een weekend met extra veel rust.
Tijd voor een echte oplossing
De volgende stap voor mij, is het zoeken naar een verantwoorde oplossing. Om op zoek te gaan naar de aanpassingen die ik kan doen en om hulp te vragen. Ik moet weer het gevoel krijgen dat ik wel degelijk controle heb over mijn leven. Ook moet ik een gezondere balans vinden tussen leuke dingen en dingen die ik (denk dat ik) moet doen. Ik weet dus welke stap ik nu moet zetten, nu nog de moed verzamelen.
Wordt vervolgd
Ik vind het zó goed dat je deze worsteling met je verwachtingen, je beperkingen, je wil en je verstand voor anderen toegankelijk maakt! Heel leerzaam en behulpzaam. Als je uitdaging zocht in je leven, dan heb je er hier een… Een hele grote!
Veel sterkte met je zoektocht. Spreek je snel.
Jacqueline M.
Opnieuw heel herkenbaar! Vooral dat negeren. Toch doen wat je zou willen doen, al weet je dat je dat op gaat breken… ‘Gewoon’ willen leven. Tja, balans vinden is niet eenvoudig. Weer bedankt voor je eerlijke observaties en conclusies!
Dankjewel voor je reactie! Blijft altijd fijn om te merken dat het herkenbaar voor anderen is! 🙂